امروزه اینترنت از داستان‌هایی درباره یک متن قدیمی، که در آن عیسی مسیح گفته: “همسر من” پر شده است. داستانی که در گذشته در New York Times و برخی منابع دیگر منتشر شد، امروزه توسط رسانه‌های بسیار زیادی پوشش داده می‌شود. برخی از این گزارش‌ها، البته نه همه آنها معتبر هستند.
بیایید به متن منتشر شده توسط The Daily Mail نگاهی بیندازیم:
“اگر سند موجود مدرکی معتبر و واقعی باشد، تصویر رسمی مریم مجدلیه که طی قرون متمادی بعنوان فاحشه‌ای توبه‌کار شناخته شده، مورد تردید قرار می‌گیرد و خویشتنداری جنسی بعنوان یک ایده‌آل مسیحی زیر سوال می‌رود.”
البته باید در نظر داشت که در شرایط کنونی ناآگاهی زیادی نسبت به حقایق بنیادین مسیحیت وجود دارد و حتی زمانی که رسانه‌ها حقایق را به درستی منتقل می‌کنند باز هم شاهد تحریف گزاف و سوءبرداشت در اذهان عمومی هستیم. این موضوع را می‌توان در نحوه تفسیر رسانه‌ها و نظراتی که بصورت آنلاین زیرنویس می‌شوند به خوبی مشاهده کرد.
ما در اینجا سعی داریم به چند واقعیت اصلی بپردازیم.
این مقاله علمی بر اساس اطلاعات تقریبی به دست آمده از این سند نوشته شده است.
چه اطلاعاتی از این سند به دست می‌آوریم؟
نام‌گذاری
بیایید با نام سند شروع کنیم. پروفسور کارن کینگ محقق مربوطه در هاروارد تصمیم گرفته است که این سند را انجیل همسر عیسی بنامد. البته شاید بهتر باشد آن را تکه ای از نسخه خطی با عنوان “روابط عیسی” نام گذاشت. زیرا مدرکی مبنی بر اینکه در گذشته انجیل نامیده می‌شده وجود ندارد. بعلاوه متن حداقل به دو عضو از خانواده اشاره کرده است. البته باید در نظر داشت که در مقایسه با انتخاب پروفسور کینگ، نام مناسب چندان جنجال‌برانگیز و شهرت‌آفرین نخواهد بود. علیرغم این انتخاب نام تاسف بار، باید از پروفسور کینگ به خاطر انتشار یک عکس خوب به همراه تحلیل علمی مفصل از این متن، در بیانیه مطبوعاتی قدردانی شود. معمولا پیش از در دسترس قرار گرفتن چنین متون بحث‌برانگیزی شاهد هیاهوهای رسانه‌ای بسیاری هستیم.
اصلی یا جعلی؟
پروفسور کینگ تصاویری از پاپیروس ارائه کرده است، اما مشخص نیست که متعلق به چه کسی بوده یا از کجا آمده است. اگر اصل باشد قطعاً باید از مصر آمده باشد، زیرا پاپیروس‌هایی از این قسم در آنجا یافت می‌شوند.
تاریخ‌گذاری اثر
این متن به زبان قِبطی (از زبان‌های مصری) که جزو اولین زبان‌ها با ریشه هیروگلیف بشمار می‌آید، نوشته شده است. (هیروگلیف به حروفی گفته می‌شود که با کشیدن تصویرهایی از جانوران و اشیاء پدید آمده باشند.) زبان قبطی، آخرین مرحله از زبان مصری است که با حروف یونانی به همراه چند حرف دیگر نوشته می‌شود. با توجه به اینکه زبان قبطی در قرن سوم به عنوان یک زبان نوشتاری در حال ظهور بود و در قرن هفتم نیز پاپیروس کاربرد خود را از دست داد، پس اسناد و تکه‌های اکتشافی ۸ در ۴ سانتی‌متری باید بین قرن سوم تا هفتم تاریخ‌گذاری شوند. محققان بر این باور هستند که بر اساس دست نوشته‌ها، این سند مربوط به قرن چهارم است.
از آنجایی که ما عملا هیچ دست‌نوشته قبطی تاریخ‌گذاری شده‌ای نداریم، این تاریخ‌گذاری فقط یک حدس علمی است.
اکنون به تاریخ مطالب می‌پردازیم. علیرغم اینکه پروفسور کینک معتقد است قدمت این متن به اواخر قرن دوم برمیگردد اما تنها چیزی که میتوانیم از آن مطمئن باشیم این است که این متن مثل نسخ خطی دیگر قدیمی است.
متن پاپیروس
این ترجمه متعلق به پروفسور کینگ است و در جاهایی که متن از بین رفته است از براکت استفاده شده است.
روی پاپیروس:
۱ ] “نه [به] من. مادرم به من زند[گی] داد…”
۲ ] شاگردان به عیسی گفتند، “.[
۳ ] انکار. مریم شایسته ی این است[
۴ ] … … ” عیسی به آن ها گفت، “همسر من . .[
۵ ] … او(مونث) می تواند شاگرد من باشد . . [
۶ ] بگذار افراد شرور مغرور شوند… [
۷ ] برای من، من با او زندگی می کنم تا اینکه. [
۸ ] یک تصویر [
پشت پاپیروس:
۱ ] ماد[ر] من
۲ ] سه [
۳ ] … [
۴ ] چهارم که … [
۵ ] (اثر جوهر که ناخوانا است)
این سند چه چیزی را اثبات می‌کند؟
ما معتقدیم که این ترجمه تا حد زیادی قابل اعتماد است. اما آیا این سند ثابت می‌کند عیسی همسر داشته است؟ پاسخ قطعا خیر است. اما با وجود اینکه خود کارن کینگ هم چنین ادعایی نداشته، مخالفت برخی خبرگزاری‌ها با این مساله اجتناب‌ناپذیر است.
چیزی که در اینجا داریم متنی معمولی است که بعد از رواج پیدا کردن مسیحیت و آغاز ظهور فرقه‌های آن، نوشته شده است. زبان این متن شباهت بسیاری با انجیل تقلبی توماس، گفته‌های ۱۰۱ و ۱۱۴ دارد. گفته ۱۰۱ در انجیل توماس تاثیر گرفته از لوقا ۱۴: ۲۶ است، در دیگر گفته‌ها و نقل قول‌های انجیل توماس نیز رد پای اناجیل کَنُن به چشم می‌خورد. این شیوهٔ صحبت کردن متعلق به اواسط قرن دوم به بعد یا به عبارتی نسل‌های بعد از کتب عهد جدید است.
ما نظرات دکتر سایمون گترکول، کارشناس اناجیل تقلبی و مدرس ارشد عهد جدید در دانشگاه کمبریج را جویا شدیم. او اینطور نتیجه‌گیری کرد:
“پروفسور هاروارد ، کارن کینگ، شخصی که این متن به او به امانت سپرده شده است، به درستی به ما متذکر می‌شود که این متن در مورد عیسی تاریخی حرفی برای گفتن ندارد. ادعای پروفسور کینگ درباره تاریخ احتمالی سند (نیمه دوم قرن دوم) و استدلال مبنی بر فاقد ارزش بودن سند در باب زندگی عیسی تاریخی حقیقت دارد. اما درباره اینکه این سند کشف جذابی است هم حق با پروفسور کینگ است . درواقع این کشف می‌تواند دریچه‌ای رو به بحث‌های حول روابط جنسی و ازدواج در کلیسای اولیه و نقش عیسی در آن باز کند.”
نوشته : پیتر جی ویلیامز
منبع:
www.bethinking.org
