طبق تحقیقات اخیر شین کمپبل استاتون، زیست‌شناس فرگشتی دانشگاه پرینستون و همکارانش (که در مجله Science در اکتبر ۲۰۲۱ منتشر شده است)، شکار غیرقانونی عاج باعث “فرگشت سریع” فیل‌های آفریقایی شده است. تعداد فیل‌هایی که دارای ژنتیک بدون عاج هستند در میان دیگر گونه‌ها بیشتر شده‌اند. آیا افزایش فیل‌های بدون عاج دلیلی بر فرگشت داروینی است؟
در حالی که طی هزاران سال اشکال مختلفی از فرگشت شناخته شده اما نسخه چارلز داروین از ویژگی جدیدی برخوردار است: انتخاب طبیعی. انتخاب طبیعی به این معنا است که “طبیعت” شایسته‌ترین موجودات “مناسب” برای بقا را انتخاب می‌کند، در حالی که آنهایی که برای بقا در محیط مناسب نیستند، در صورت عدم مهاجرت به سمت مرگ میل خواهند کرد. بنابراین، اگر گونه‌ای خاص از فنچ یا شاپرک فلفلی انگلیسی برای محیطی مناسب‌تر از گونه‌های دیگر باشد، گزینه مناسب‌تر با میل به زنده ماندن و تکثیر ژن‌های خود در محیط باقی می‌ماند اما گونه‌هایی با شایستگی کمتر در نهایت به همراه ژن “نامطلوب” خود از بین خواهند رفت. انتخاب طبیعی، به طور کلی، ایده معقولی به نظر می‌رسد و منافاتی با نظریه آفرینش در کتاب‌مقدس ندارد. با این حال، انتخاب طبیعی باعث ایجاد تغییر در موجود زنده نمی‌شود و برخلاف تئوری ارائه شده توسط داروین این توانایی را ندارد که در طول زمان یک ارگانیسم تک سلولی را به انسان تبدیل کند. به قول گیاه‌شناس و ژنتیک‌شناس هلندی هوگو دو وریس، «انتخاب طبیعی ممکن است بقای شایسته‌ترین گونه را توضیح دهد، اما نمی‌تواند ورود شایسته‌ترین گونه را تبیین کند».
پس چگونه گونه جدید و «مناسب‌تر» به وجود می‌آید؟ پیتر و رزماری گرانت، زیست‌شناسان تکاملی دانشگاه پرینستون، بیش از ۳۵ سال از زندگی خود را صرف مطالعه فنچ‌های گالاپاگوس معروف داروین کردند. همانطور که اشاره کردیم داروین به اینکه چگونه اشکال و اندازه‌های مختلف منقار در فنچ‌ها ممکن است به بقا و شکوفایی گونه‌های مختلف پرندگان و انقراض سایرین کمک کرده باشد می‌پردازد. اما شکل و اندازه منقار از کجا آمده است؟ همانطور که کتاب‌های زیست‌شناسی دبیرستان به درستی آموزش می‌دهند، گرنت دریافت که «برای تکامل اندازه و شکل منقار، باید تنوع ارثی کافی در آن صفات وجود داشته باشد تا داده‌های اولیه برای انتخاب طبیعی فراهم شود». تنوع ارثی به تنوعی ژنتیکی اشاره دارد که ممکن است از والدین به ارث رسیده و در فرزندان آن گونه نمایان شود. به عبارت دیگر، والدین در ژن‌های خود از قبل دارای تنوع ژنتیکی که بعدا در فرزندانشان نمایان می‌شود هستند. اگر آن پتانسیل تنوع از قبل در ژن‌های والدین وجود نداشت، آن تنوع نمی‌توانست در فرزندان ظاهر شود. “بدون تنوع ارثی در اندازه منقار، فنچ‌های با منقار متوسط نمی‌توانستند خود را با تغذیه از دانه‌های بزرگ‌تر و سخت‌تر در طول خشکسالی سازگار کنند.”
حالا به موضوع اصلی این مقاله برمی گردیم. فیل‌ها، درست مانند هر گونه‌ای روی این سیاره، پتانسیل ژنتیکی فوق‌العاده‌ای برای ایجاد تنوع در فرزندان خود دارند. برخی از فیل‌ها دارای “ژن عاج” بوده و مستعد رشد عاج هستند، در حالی که فیل‌های دیگر “ژن بدون عاج” دارند. اگر شکارچیان غیرقانونی فیل‌های عاج‌دار را هدف قرار دهند، بدیهی است که فیل‌هایی که ژن عاج دارند، همراه با ژن‌های عاج‌دار خود می‌میرند. در این میان، فیل‌هایی که ژن‌های بدون عاج دارند زنده می‌مانند و شروع به رشد و تکثیر می‌کنند. چیزی که دانشمندان یافتند این است که جمعیت فیل‌های آفریقایی (و ژن‌هایی که در اختیار دارند) عمدتاً به سمت بدون عاج تغییر می‌کنند. اما آیا فیل‌های آفریقایی فرگشت یافته‌اند؟
خب بستگی به تعریف شما دارد. آیا جمعیت کلی فیل آفریقایی از عمدتاً عاج‌دار به بدون عاج تغییر کرده است (“فرگشت”)؟ بله. آیا این تغییر داروینی بوده است (یعنی نوعی تغییر که به یک فیل اجازه می‌دهد با صفات جدیدی رشد کند و به گونه دیگری تبدیل شود)؟ خیر. اطلاعات ژنتیکی جدیدی مورد نیاز است تا یک گونه در امتداد یک مرز تکامل نژادی به گونه‌ای کاملاً متفاوت تکامل یابد. در این مورد هیچ اطلاعات ژنتیکی جدیدی به گونه اضافه نشده است (و هیچ مکانیسم طبیعی شناخته شده‌ای هم برای تولید اطلاعات ژنتیکی جدید وجود ندارد). درعوض، اطلاعات ژنتیکی موجود به سادگی در میان فیل‌ها نمایان شده است.
سه نکته کلیدی حاصل از مطالعه فیل بدون عاج در ادامه ذکر می‌شود:
۱. آیا فیل۲های بدون عاج هنوز هم فیل هستند؟ بله. آنها به گونه دیگری تبدیل نشده‌اند و حتی با دادن زمان کافی و گزاف نیز این اتفاق نخواهند افتاد.
۲. آیا اطلاعات ژنتیکی جدید به این دلیل که فیل‌های آفریقایی بدون عاج بر محیط مسلط شده‌اند به طور خود به خودی تولید شده است (یا توسط جهش‌های ژنتیکی تصادفی ایجاد شده است)؟ خیر. اطلاعات ژنتیکی از قبل وجود داشته است.
۳. آیا فرگشت پیش‌رونده اتفاق افتاده است؟ خیر، در واقع از زمانی که ژن عاج در جمعیت فیل‌های آفریقایی کاهش یافته است (یعنی اطلاعات ژنتیکی در حال از دست رفتن است) فرگشت وارونه رخ داده است. در حالی که فیل‌های بدون عاج می‌توانند راحت‌تر از شکار توسط شکارچیان جان سالم به در ببرند، فیل‌های بدون عاج عموما در برابر سایر شکارچیان موجود در طبیعت آسیب‌پذیرتر خواهند بود.
تنوع در بین گونه‌ها وجود دارد. برخی از گونه‌ها در محیط‌ها / موقعیت‌های خاص رشد کرده و تکثیر می‌شوند. با این حال، اگر تمایز در گونه‌ها باید از تنوع ژنتیکی اجدادشان ناشی شود، اطلاعات ژنتیکی اولیه در ابتدا از کجا نشأت گرفته است؟ این سوال مهم‌تری بشمار می‌آید. اگر منشا اطلاعات همیشه محصول یک ذهن است، پس اطلاعات ژنتیکی عاج فیل آفریقایی از ذهن قدرتمندی که آن را ایجاد کرده است نشأت گرفته است.
نوشته : جف میلر
۱ Shane C. Campbell-Staton, et al. (2021), “Ivory Poaching and the Rapid Evolution of Tusklessness in African Elephants,” Science, 374[6566]:483-487.
2 Bert Thompson (1981), The History of Evolutionary Thought (Montgomery, AL: Apologetics Press).
3 Hugo de Vries (1905), Species and Varieties: Their Origin by Mutation, ed. Daniel Trembly MacDougal (Chicago, IL: Open Court), pp. 825-826, emp. added.
4 Kyle Butt (2006), “What Do the Finches Prove?” R&R Resources, 5[9]:33-R, https://apologeticspress.org/wp-content/uploads/2021/08/0609.pdf.
5 Kenneth R. Miller and Joseph S. Levine (2010), Biology (Boston, MA: Pearson), p. 472, emp. added.
6 Ibid., p. 473, emp. added.
7 Jeff Miller (2014), “God and the Laws of Science: Genetics vs. Evolution [Part 1],” Reason & Revelation, 34[1]:2-20, https://www.apologeticspress.org/APContent.aspx?category=9&article=4779&topic=296.
8 Ibid. Cf. Jeff Miller (2014), “God and the Laws of Science: Genetics vs. Evolution [Part 2],” Reason & Revelation, 34[2]:14-21, https://apologeticspress.org/god-and-the-laws-of-science-genetics-vs-evolution-part-2-4788/.
